[zurück...]

Beichtn

Er sitzt gebeugt, die Händ' vor'm G'sicht
Seit Stund'n schon - in der Sakristei.
Er hod längst seine Koffer g'richt
Denn er muss weg, nu heut um Vierd'l Drei
Er hod's unterdrück'n woin
Vom Aunfaung aun, es woar doch ned geplant.
Er hätt' ihn niemals treff'n soin
An Summer laung - den klanen Ministrant.
Uh, uh, uh
Er waß, es woar foisch, doch es is stärker ois er.
Er wü beicht'n!

Er hod wohl in sein' gaunz'n Lebn
Gepredigt von der Liebe und von Gott.
Jetzt wollt' er's endlich weitergeb'n
Wovon er doch ka Auhnung g'hobt hod.
Dem jungen Buam wird's sicher g'foin
Des hod er glaubt, er hod ihn kaum berührt
Er hod ihn ned verletz'n woin
Im Gegenteil, hod sein Verlaungen g'spürt
Uh, uh, uh
Er waß, es woar foisch, doch es is stärker ois er.
Er wü beicht'n, er wü beicht'n!

Daunn hod die Kirch'n reagiert
Wie immer in den letzt'n tausend Johr'n.
Der Apparat hod funktioniert
Und aus dem Täter is des Opfer word'n.
Die gaunze G'schicht' sei übertrieb'n
Und außerdem a Medien-Kampagne.
Der Bua is auf der Streck'n blieb'n
Im Gegensotz zum feinen Herrn Kaplan
Uh, uh, uh
Und die gaunze G'schicht, die faungt von vorn wieder aun
Er wü beicht'n, er wü beicht'n!

Er wü beicht'n.doch er muaß damit weiderleb'n
Beicht'n, denn wer soll ihm seine Schuld vergebn?
Beicht'n, wem soll er sich den aunvertrauen?
Beicht'n, denn wem kaunn er denn heut nu trau'n?